2014.
We zijn op reis in Duitsland naar aanleiding van de herdenking van de val van de muur. Het is 25 jaar geleden en we willen wel eens zien wat daar nog van over is.
Zo komen we op een dag aan in Probstella, een dorp in de vroegere DDR.
In het dorp zelf was een fabriek voor elektriciteitsonderdelen en wil het nu juist daar zijn dat de fabrikant een “volkshuis” wil bouwen voor zijn werkvolk om het cultureel peil op te krikken.
Dat volkshuis bood tal van mogelijkheden, allemaal ondersteund door de fabriek. Het gebouw werd opgetrokken in de “Bauhaus”-stijl die opgang maakte tussen WO I en WO II.
Een collectief van architecten, vaklui en kunstenaars had zich verenigd in een nieuwe school onder de naam Bauhaus.
Als te vernieuwend, te modernistisch werden de plannen gedwarsboomd. Door de opkomst van het nazisme werden ze zelfs gedwongen te sluiten als “entartete” kunst en de fabrieksbaas belandde in de gevangenis.
Na de oorlog weer pech voor de fabrieksbaas die deze keer als te communistisch werd aanzien. Het volkshuis raakte in verval maar verdween niet.
Tegenwoordig is in het gebouw een hotel gevestigd. Daar hebben we overnacht. Zo maakten we kennis met de geschiedenis van het gebouw en met de restauratieve aanpak.
Daar zagen we dat het werk van Mondriaan, met zijn typische vlakken en primaire kleuren, een inspiratiebron was voor de beschilderingen.
… de stap naar de beschildering van de elektriciteitskasten was gezet.
Michel Samyn, Wevelgem, 75 jaar.